Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Μιλούν για το χωριό μας!!!


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΠΡΩΪΝΟ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ

7 χλμ. Α της Κόνιτσας βρίσκεται η Πηγή, χτισμένη με μεγάλη αμφιθεατρικότητα στις ΒΔ πλαγιές της Τραπεζίτσας. Στο κυριακάτικο πρωινό του Γενάρη ο οικισμός προβάλλει νοτισμένος από την καταχνιά που αναδύεται πάνω από τη ρεματιά του «Ποταμού». Είναι η ώρα που σχολάει η λειτουργία στην εκκλησία του Αϊ-Γιώργη. Οι χωριανοί, φορώντας τα καλά τους, βγαίνουν από την εκκλησία και μας καλωσορίζουν πρόσχαρα, ανηφορίζουν παρέες – παρέες προς το καφενείο του χωριού.
- Ας πούμε μια καλημέρα στον παπά-Βαγγέλη, λέει ο Δήμαρχος.
Στη συντροφιά έρχεται και ο Σταύρος Κίτσιος, Ιεροψάλτης και Δημοτικός Σύμβουλος.
- Πιθανολογείται, ότι το χωριό πρωτοκατοικήθηκε τον 13ο ή 14ο αιώνα, λέει ο Σταύρος. Η αρχική του ονομασία ήταν «Πεκλάρι» ή «Εμπεκλέρ». Τη δεκαετία του ’50, εξαιτίας των πολλών πηγών του, μετονομάσθηκε σε Πηγή. Είναι χτισμένο σε 4 μαχαλάδες: τον Πάνω Μαχαλά, τον Κάτω Μαχαλά, τους Μαντζαίους και τους Σπαναίους.
- Ελάτε να δείτε το εσωτερικό του ναού, λέει ο παπά-Βαγγέλης.
Πετρόχτιστη η εκκλησία με λιθανάγλυφη χρονολογία 1819. Το εσωτερικό είναι μια αποκάλυψη, όχι μόνον για τις θαυμάσιες τοιχογραφίες αλλά κυρίως για το τέμπλο, ζωγραφισμένο από Χιονιαδίτες ζωγράφους με απαλούς τόνους και φυτικά μοτίβα απαράμιλλης ομορφιάς.
- Και να σκεφθείτε, ότι πριν λίγα χρόνια ήταν καλυμμένο με μπογιά, προσθέτει ο παπά-Βαγγέλης. Χρειάστηκαν ειδικοί και πολλή προσπάθεια για ν’ αποκαλυφθεί αυτό το αριστούργημα.
Δίπλα στην πλατεία διατηρείται σε θαυμάσια κατάσταση το πετρόχτιστο σχολείο. Στη δεκαετία του 1940 τα παιδιά ξεπερνούσαν τα 100 και οι κάτοικοί τους 500. Σήμερα κατοικούν μόνιμα 50 και στο σχολείο δεν ακούγονται φωνές παιδιών.
- Αν όλα παν καλά, λέει ο Δήμαρχος, το Σχολείο θα ξαναζωντανέψει, θα στεγάσει τον ξενώνα του χωριού.
Πανέμορφος οικισμός η Πηγή, περίκλειστη με δασωμένα βουνά από παντού. Μόνον από τη χοάνη της χαράδρας του Ποταμού ξανοίγει στα ΒΔ ο ορίζοντας, που καταλήγει στην χιονισμένη οροσειρά της Νεμέρτσικας. Στο χαμηλότερο τμήμα της ρεματιάς προβάλλει ανάμεσα στα πλατάνια ένα πέτρινο γεφύρι εξαιρετικής κατασκευής, δωρεά του Γεώργιου Καραγιάννη στις αρχές του 20ου αιώνα. Δωρεές του ίδιου είναι ακόμα το Υδραγωγείο και ο κοιμητηριακός ναΐσκος του Αγ. Νικολάου.
Ανηφορίζουμε στον Πάνω Μαχαλά. Εδώ δεσπόζει ο παλιός πλακοσκέπαστος ναός του Αγ. Παντελεήμονα, στη σκιά υπεραιωνόβιου πλάτανου. Ανηφορίζοντας μέσα από πετρόχτιστα σπίτια το τσιμεντόστρωτο σοκάκι, φτάνουμε στην άκρη του χωριού, σε υψόμετρο 750 μ. Να ένα σπίτι με σαχνισί, να και κάποια πλακοσκέπαστα.
- Πως από το χωριό μας, βρε παιδιά; μας ρωτάει ένας πρόσχαρος άνθρωπος. Ελάτε από το σπίτι να πιούμε ένα καφεδάκι.
Το σπίτι του κυρ-Ευθύμη είναι φιλόξενο και ζεστό, μας υποδέχονται η γυναίκα και η κόρη του. Έρχεται στη συντροφιά και ο Ευθύμης Βουρδαύκας, Πρόεδρος του Εξωραϊστικού και Φιλοπρόοδου Συλλόγου Πηγής.
- Σας προσκαλώ την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς. Είναι μια συλλογική προσπάθεια που συμμετέχει όλο το χωριό με παραδοσιακές στολές, κρασί και τσίπουρο, σπιτικές πίτες και τουρσί, κλαρίνα, χορό και ξεφάντωμα ως το βράδυ. Ωραίο πανηγύρι γίνεται και στις 26 και 27 Ιουλίου, της Αγ. Παρασκευής και του Αγ. Παντελεήμονα. Και μια κι είστε εδώ, αξίζει μια βόλτα ως την Αγ. Παρασκευή, καταλήγει ο Ευθύμης.
Διασχίζουμε λοξά τα τελευταία σπίτια του χωριού. Το δρομάκι στενεύει, γίνεται πλακόστρωτο. Περνάμε δίπλα από την Πηγή του Μίλτου, με υπέροχο νερό. Αρχίζει καλντερίμι παλιό, εξαιρετικής κατασκευής, ανάμεσα σε ρυάκια και πλούσια βλάστηση. Ο ειδυλλιακός περίπατος διαρκεί ένα 8λεπτο. Τερματίζει μπροστά στο πετρόχτιστο εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευής σ’ ένα τοπίο εκπληκτικό, με τεράστιες βαλανιδιές, πεύκα και πολύπλοκο ανάγλυφο.
Επιστρέφοντας περνάμε έξω από το καφενείο του χωριού. Όλοι απολαμβάνουν τη χειμωνιάτικη λιακάδα. Επιμένουν να καθήσουμε για ένα τσιπουράκι. Ήδη όμως μας περιμένει στο λημέρι του, στα υψίπεδα της Παλιάς Κλειδωνιάς, ο καλός μας φίλος, ο Νίκος ο Καμάς.

πηγή: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ, ΤΕΥΧΟΣ 56 ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2007